Het debat over de vraag of babyboomers verantwoordelijkheid dragen voor de huidige economische druk op millennials en generatie Z is complex. Persoonlijke financiëndeskundige Rachel Cruze stelt dat generatiewisselingen weliswaar een rol spelen, maar dat de problemen dieper gaan dan louter schuldgevoelens. De realiteit is dat financiële problemen het resultaat zijn van economische trends op de lange termijn en keuzes die door meerdere generaties zijn gemaakt.
Studentenschuld: een systemische verschuiving
Gegevens van het Bureau of Labor Statistics laten een aanzienlijke toename zien in het collegebezoek tussen 1960–1964 (44% van de middelbare scholieren met een diploma) en 1980–1984 (73%). Deze stijging van het aantal inschrijvingen houdt rechtstreeks verband met de stijging van de schulden aan studieleningen. Hoewel boomers hoger onderwijs misschien hebben aangemoedigd, maakte de beschikbaarheid van leningen het gemakkelijker om financiële gevolgen uit te stellen. Uit een onderzoek van het Pew Research Center uit 2024 bleek dat 22% van de Amerikanen nog steeds gelooft dat studeren de schuld waard is, en dat Parent Plus-leningen de afgelopen tien jaar met 75% zijn gestegen – van 62 miljard dollar in 2014 naar bijna 110 miljard dollar in 2024. Dit laat zien dat zowel individuele beslissingen als systemische aanmoediging van lenen een rol spelen.
De kloof in welzijn: bestedingsgewoonten en generatiewaarden
Jongere Amerikanen geven prioriteit aan zelfzorg – lichamelijke en geestelijke gezondheid – in een mate die ongezien was in eerdere generaties. McKinsey & Company schat de Amerikaanse welzijnsmarkt op ruim $500 miljard per jaar, grotendeels aangedreven door millennials. Boomers vermeden deze uitgaven historisch gezien, wat tot een overcorrectie onder de jongere generaties kan hebben geleid, hoewel Cruze voorzichtig is om de schuld niet in de schoenen te schuiven. Dit is een culturele verschuiving met economische gevolgen: terwijl boomers misschien uit noodzaak zuinig zijn geweest, zijn millennials en generatie Z bereid geld uit te geven aan welzijn.
Schulden als het nieuwe normaal
Schulden werden ooit als onverantwoord beschouwd, maar in het tijdperk na de depressie werd het lenen genormaliseerd. Boomers behoorden tot de eersten die creditcards en autoleningen omarmden. Tegenwoordig blijkt uit gegevens van Experian dat millennials een gemiddeld creditcardsaldo van $6.961 hebben, wat bijna overeenkomt met boomers van $6.795. Dit duidt op een voortzetting van een op schulden gebaseerde levensstijl in plaats van een directe oplegging van de ene generatie op de volgende.
Huisvesting: een veranderend landschap
De huizenmarkt was toegankelijker voor boomers, waardoor ze relatief gemakkelijk ‘forever homes’ konden bemachtigen. Millennials worden geconfronteerd met een steeds competitievere en duurdere markt. De National Association of Realtors (NAR) meldt dat boomers nog steeds 42% van de huizenkopers uitmaken, terwijl millennials slechts 29% uitmaken. Volgens Leaf Home geeft bijna de helft van de millennials (47%) aan dat hun inkomen geen gelijke tred heeft gehouden met de woonlasten. Boomers profiteerden van een andere economische realiteit, maar zij creëerden de huidige omstandigheden niet alleen.
Tevredenheid versus bijblijven: levensstijlkeuzes
Cruze beschrijft boomers als een ‘contentgeneratie’, die vaak stabiele banen behoudt en buitensporige uitgaven vermijdt. Millennials zijn echter gevoeliger voor een niet-duurzame levensstijl en concurrerende uitgaven. Terwijl boomers de luxe hadden van betaalbare huisvesting en werkzekerheid, bereikten millennials de volwassenheid te midden van stijgende kosten en economische onzekerheid. Deloitte ontdekte dat millennials tot de grootste groepen behoorden die eind 2024 meer reisuitgaven planden, en USA Today meldt een sterke stijging van de schuldenconsolidatie onder de generatie. Deze keuzes dragen bij aan financiële druk, onafhankelijk van enige specifieke generatie-erfenis.
Concluderend: hoewel generatieverschuivingen en de economische omstandigheden waarmee boomers te maken hebben ongetwijfeld het huidige financiële landschap hebben beïnvloed, negeert het beschuldigen van één groep de complexiteit van systemische factoren en individuele keuzes. De stijgende kosten van levensonderhoud, gekoppeld aan veranderende culturele waarden en de normalisering van schulden, dragen allemaal bij aan de uitdagingen waarmee jongere generaties worden geconfronteerd.
